Wyrosła z ziemi
Witam cię pozdrowieniem krzaku malin
Przelewasz swoje szczęście aż do korzeni bytu
Pijesz z najdrobniejszych żyłek ogrodu
Szczęście swoich dalekich dzieci
Lecz także meteor który spadł
Znaleziona zapomniana gdziekolwiek
Zakotwiczona w miazdze
Cudowna w swoim osamotnieniu
Bliska wszystkim
Wspominająca oddale
Kiedy napoiłaś doliny
Uśpiłaś całe gaje ptasząt
Przemieniasz się nagle w krzew
Otwierasz pasiekę swoich cierni
Przemieniasz je w kwiaty
Najkrótsze połączenie nieba z ziemią
Pavel Bunčák
przełożył Andrzej Czcibor-Piotrowski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz