W przygodnie zasłyszanym śpiewie,
W wietrze, co liść o liść potrąca,
Harmonia jest, o której nie wiesz,
Wieczna jak noc, co trwa idąca.
Ogromnym nurtem wciąż przepływa
I ciemne fale czasu toczy.
I przez nią pada w proch Niniwa.
I przez nią gasną moje oczy.
Paweł Hertz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz