 |
| Maria Zeldis |
Czas przesiewa pamięć jak klisze
Wiotczeją kształty napięte
Linie dalekie jak lądy
Zalewa woda
Kołatać jeszcze do pamięci
Jak o ratunek o dwie linie
Po których płynie żal
I pozostawia w ust kącikach
Smak migdałowy twoich oczu
Zbigniew Herbert
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz