Stojąca woda
Jest we mnie coś ze stojącej wody,
Która w swym martwym szkliwie dawno więzi
Odbicie zawsze tych samych gałęzi.
I wlepia we mnie noc każda, w skupieniu,
Kiedy się czarna w chłodnej głębi moczy,
Zawsze tych samych gwiazd wędrowne oczy...
Jest we mnie coś ze stojącej w cieniu
Martwotą lasu urzeczonej wody...
Beata Obertyńska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz