Nie gub mi się... - Stefan Grass

***

Nie gub mi się w bezkresie naszych sennych marzeń
Zostaw mi złoty okruch twej niezłomnej duszy
Abym mógł cię ujrzeć – świecący kwiat paproci
W tajemniczym pomroku świętojańskiej nocy.

Nie kryj się przede mną w poplątanych splotach
Tej wierzby płaczącej nad ścieżką donikąd
Bo mi czarne łabędzie zdradzą twą kryjówkę
Zanim otrzesz z twych oczu łzy wierzbowych liści.

Nie baw się w chowanego, bo serca nie schowasz
Ono bije zbyt mocno i krwawi zbyt łatwo
Owiń je w jedwab uczuć jak bezcenny klejnot
I zostaw je na później w skrytce sennych spotkań.

Stefan Grass