Samotność uczy sedna rzeczy,
bo sedno rzeczy to także samotność.
J. Brodski
iść do tego domu
gdzie samotność mieszka
zmęczony wieczór
szarpnie struną drzewa
i nikt nie zawoła
jak dobrze że przyszedłeś
w tym domu będzie
tylko jeden pokój
jedno krzesło jeden stół
a na nim pojedyncza
jak śmierć filiżanka
siądziesz odwracając wzrok
od przeciwległej ściany
gdzie smutny jak płacz
niemowlęcia pająk tka
owadożerną mandalę
samotność wśliźnie się
chyłkiem i sypnie sól na
wszystkie twoje rany
może lepiej
mniej wiedzieć
mniej widzieć
nie szukać rozumienia
żyć ot tak sobie
jak lis lub nietoperz
Tadeusz Żurawek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz