Kołysanka Króla Artura
Gdzieś w niedostępnych górach leży
Kraj który Avalonem zwą
Król Artur i zastęp rycerzy
Od lat tam w głębi jednej z grot mocno śpią
Mocno śpią....
Zły Mordred cię, Arturze, zranił
Zapadłeś w sen, lecz głosi wieść
Że znów się zbudzisz, by Brytanii
Gdy przyjdzie najtrudniejsza z chwil pomoc nieść
Pomoc nieść...
Noc nad brytyjską trwa krainą
Normański nastał tutaj rząd
Dzielny Lancelot gdzieś zaginął
Nikt się nie kwapi, żeby ich wygnać stąd
Wygnać stąd...
Śpij dalej więc, królu Arturze
I niech spoczywa hufiec Twój
Śpijcie w swej grocie jak najdłużej
Tu przecież dziś nie toczy się żaden bój
Żaden bój...
Po co nam wojsko twe, Arturze
Któż teraz o wolności śni?
Komuś musimy przecież służyć
Ci Normanowi nie są wszak tacy źli
Tacy źli...
Królu Arturze, śpij spokojnie
Komu byś miał z pomocą iść?
I czasem tylko ktoś tu wspomni
Że może, może kiedyś, może znów, lecz nie dziś...
Lecz nie dziś...
Jerzy Czech
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz