Zapomnienie
Jak się nazywasz – zapytało mnie drzewo –
i jakie masz liście?
Wieża zapytała:
jak wysoki jesteś?
Wyciągnąłem się na ziemi
i nie zapytała o nic, nic mi nie powiedziała;
wie wszystko, bo oczekuje
i wszystkiego się nauczyła od tych, co czekali;
wie już tak dużo, że jest jak zapomnienie,
tak właśnie, nie istnieje kres,
nie ma końca, nie ma
końca, w zapomnieniu ostatniej kropki nie ma.
Pablo Neruda
przełożył Jan Zych
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz