 |
| Jan Stanisławski - Chmury - 1900 |
Jesteśmy pełne westchnień, pełne spojrzeń,
Jesteśmy pełne śmiechu,
Nieraz oblicza wasze przybieramy.
Jesteśmy blisko was.
Kto wie, ile waszej krwi się unosi
I nas zabarwia?
Któż to wie, ileście łez w naszym płaczu
Przelali? Ile tęsknot nadało nam kształt?
Jesteśmy umierania graczami,
łagodnie przyzwyczajamy was do śmierci.
Wy niedoświadczeni, których noce niczego nie uczą.
Dano wam wiele aniołów,
Lecz wy ich nie dostrzegacie.
Nelly Sachs
przełożył Leopold Lewin
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz