Srebrna bajka - Gustav Falke

August Malmstrom - Tańczące elfy
Srebrna bajka

Jak zwiewne nici pajęcze
Księżyc rozwiesza wśród drzew blasków tęczę,
Wszystko srebrząc: i drzewa, i grządki, i dróżki,
I kwiaty na gałązkach jak dzwoneczki wróżki.
Pośrodku srebrem dzwoni pieśń skrzydlata,
Taka piękna jak cała księżyca poświata.
— Jak to kołysze się bez!
To w blasków srebrnych kres
Słowik ulata.

Gustav Falke
przełożył Zenon Waśniewski

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz