nie żałuję umarłych
wchodzą cicho w głębsze związki
z nieludzką materią
ich światło
zbiega się w jeden punkt
ciemności
i nieskończenie rozprasza
ich modus bytu
jest naturalny
żałuję żyjących zmordowanych
tak trudno im się przemieszczać
w wyobraźni
nie znają socjologii śmierci
ani biochemii nieostatecznej przemiany
gdy wszystko jest do odkrycia
nie żałujmy umarłych
idźmy w ziemię
z otwartymi oczami
niech nam nie kładą monet
na powiekach
Bogdan Czaykowski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz