(Tao pustelników)
Niedziałanie człowieka mądrego, nie jest bezczynnością.
Nie jest wypracowane. Nic go nie zakłóca.
Mędrzec zachowuje spokój ponieważ trwa w bezruchu,
a nie dlatego że chce być spokojny.
Cicha woda jest jak tafla szkła.
Możesz w nią spojrzeć i policzyć sobie włosy na głowie.
Jest doskonale zrównoważona;
cieśla mógłby jej używać jako poziomnicy.
Skoro woda jest tak czysta, tak zrównoważona,
to cóż dopiero duch ludzki?
Serce mędrca pozostaje spokojne.
Jest ono zwierciadłem nieba i ziemi, przejrzystością wszystkiego.
Pustka, nieruchomość, spokój, bezsmak, cisza, niedziałanie:
oto równowaga nieba i ziemi, oto prawdziwe tao.
Ludzie mądrzy właśnie tutaj znajdują wytchnienie.
Odpoczywając są puści a zarazem pełni.
Z pustki rodzi się nieuwarunkowane.
Z niej zaś – to, co uwarunkowane: konkretne rzeczy.
Podobnie z pustki mędrca powstaje nieruchomość, z nieruchomości działanie, z działania skutek.
Ze spokoju mędrców pochodzi więc ich niedziałanie, które jest działaniem,
a zatem powoduje skutki.
Spokój to radość, a radość nie zna trosk, wydaje owoce przez długie lata.
Wszystko jest dziełem radości choć ona sama o nic się nie kłopocze.
Albowiem pustka, nieruchomość, spokój, bezsmak, cisza i niedziałanie,
to korzeń wszystkich rzeczy.
Thomas Merton
przekład Mieczysław Godyń
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz