Kiedy utracisz wszelką słodycz życia upajasz się snem. Niech przed świtem wyjdzie ci naprzeciw nowy brzeg, ku którego cichym wodom łagodnie ruszy kolisty gąszcz aniołów zielonych drzew.
Niech ci będzie bezkresem, niech każdą porę przekracza która w czasie wydała się wieczna, uśmiech młodości, ból, gdzie szukałeś tajemnych narodzin dnia i nocy.
Salvatore Quasimodo (ze zbioru Wody i ziemie 1920-1929)
Zwierzęta rzadszego gatunku bliskie wymarcia budzą zakłopotanie tych co podejrzewają że Ojciec zgubił ich szablon.
To nie tak że wszystkie były ofiarami ludzi i klimatów albo jakiegoś boskiego majstra. Kto je stworzył uznał że są zbyteczne najbardziej nieszczęśliwemu ze swoich wytworów: nam.
Eugenio Montale (z tomu Zapiski z czterech lat, 1975)
