VIII (Rajski pies)
tak pieścić będę cię gdy północ
odbierze kształtom ich realność
i cienia cienie w ciemność umkną
i czas przystanie aby klamrą
spiąć nasze przyszłe z naszym przeszłym
w ciszy zadumie deszcz przystanie
i już nie pada po cóż deszcz ci
odszumi szelest mokry kamień
nadchodzisz hora poetica
gdzie godność spokój horacjański
w średniówce oddech śmierci słychać
skryj się w ramionach strofy -- zaśnij
Adam Kawa
Dziękuję:))
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz