Drzewa nie mają świętej księgi.
Drzewa mają dość światła, powietrza i deszczu,
cienkich gałązek drżących ku niebu.
Niebo drzew jest zielone, potężne, pachnące.
Stwórca drzew jest potężny, zielony jak one.
Stwórca drzewom nie wymyślił piekła.
Nie ma żadnego grzechu, nie ma powinności.
Wystarczy istnieć, szumieć, dążyć.
Wystarczy rosnąć, piąć się, rozgałęziać.
Stwórca drzewom nie wymyślił piekła.
Fascynująca jest drzew obojętna czułość
z jaką małych wisielców przyjmują.
Marcin Świetlicki
Lubię wiersze Świetlickiego, choć z większością się nie zgadzam. Lubię je za bezprentesjonalność, bezpośredniość, prawdę i cynizm. W każdym z nich widzę siebie lub jego, stojącego obok i... mającego w ... cały ten świat. A mimo to, pomimo tego, znajduję u niego takie wiersze jak ten, które naprawdę mi się podobają, niestety.
OdpowiedzUsuńam
Ja też bardzo lubię jego wiersze... i z większością się zgadzam;)
OdpowiedzUsuń