Miłość - Janusz Styczeń

Miłość

jest taka łza która nie chce się ujawnić
i spaść w przepaść
taka łza cieszy się swoim istnieniem
przez sen istnienia
ta łza długo śni i nie można
jej zobaczyć
wszystko co człowiek czyni
przedtem śni to łza
śni ogromne morze samej siebie
i człowiek żałuje że to żywioł niewidzialny
w tym morzu nie może się utopić
ale cieszy się że nie jest sam
wie że łza go nie opuści
we dnie i w noce człowiek czuwa
by łza nieprzerwanie śniła
i by nie przebudziła się do życia
i by jakimś nagłym wodospadem
w przepaść świata nie runęła
bowiem człowiek żyje na swojej górze
wysoko nad światem
więc tym bardziej musi poruszać się cicho
jak anioł
i skrzydła nad śniącą łzą rozpościera

Janusz Styczeń