Nic nie mów.
Słuchaj, co mówią kamienie tej ściany.
Nic nie mów, one chcą
Twoje wypowiedzieć
Imię.
Słuchaj
Żywych ścian.
Kim jesteś?
Kim
Jesteś? Czyją
Ciszą jesteś?
Kim (bądź cicho)
Jesteś (cicho jak kamienie).
Nie myśl,
czym jesteś.
Nie przywiązuj wagi,
Czym kiedyś stać się możesz.
Miast tego
Bądź sobą (kim znaczy?) bądź
Tym, przed kim myśl się korzy,
Kogo nigdy pojąć nie zdołasz.
Póki jeszcze żyjesz,
Nic nie mów,
Póki wszystko co żyje,
Przemawia (nie słyszę)
Do twojej istoty,
Mówi przez to co Nieznane,
A co przepaja na równi
Ich i ciebie.
"Spróbuję jak przedmioty
Być swą własną ciszą:
Choć to bardzo trudne. Cały
Świat potajemnie płonie.
Kamienie płoną, nawet kamienie
Mnie parzą. Jak to możliwe, by tak
Ucichł człowiek lub nasłuchiwał
Płonącego świata? Skąd weźmie czelność,
by siąść wśród przedmiotów,
Których wszystka cisza
Jasnym ogniem płonie?"
Thomas Merton
przełożył Tadeusz Sławek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz