Cykl: W podziemiach wierszy - Roman Śliwonik

Pablo Picasso
cykl: W podziemiach wierszy

Jak długo poeta powinien pozostawać
w podziemiach wierszy
tak długo Tak długo aż
wydobędzie światło z ciemności
wyciśnie ją Odsączy Zgniecie
i wytoczą się krople białego światła
jak kryształ Jak łzy
światło to miało wydobyć z mroku
sens tego Czego nie można było znaleźć
na półkuli jasnej
w świecie spraw skończonych
Bez pytań Z wytyczonymi drogami
od narodzin do śmierci
oto i mała
wielkość poezji
krople światła
wyciśnięte z ciemności

Roman Śliwonik

2 komentarze:

  1. Witaj,
    prawda jaki syntetyczny jest w tym wierszu Roman Śliwonik. Dlatego tak lubię wiersze z tego tomu. Za proste prowadzenie sensu wiersza i kompletność w tym przypadku opowiadania. Ale obok tego wiersza warto też zauważyć obraz. Według mnie powinny być one dwa. Jeden bez tła myślę, że tak samo byłby piękny, a może jeszcze ładniejszy od oryginału, powyżej.
    pozdrawiam
    tb

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. oto i mała
      wielkość poezji
      krople światła
      wyciśnięte z ciemności

      tak, to bardzo piękne...
      pozdrawiam:)

      Usuń