Opowiedział mi człowiek, który pije wódkę,
Że nogi ma dosyć dobre, na starość też nie narzeka;
Że nawet wierzy w Boga, to znaczy w Coś po śmierci;
Że owszem,
Że odłożył
Na Czarną Godzinę.
Odrzekłem człowiekowi, popijając wódkę,
Że chmury jeśli sine, to tak zwykle bywa pod jesień,
Że jest to rzecz normalna, iż drzewa krzywo rosną,
A ptaszki - krocząc w śniegu - przeziębiają łapy.
Potem
Padliśmy sobie
W ramiona
Z wielkim płaczem.
Stanisław Grochowiak
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz