Korzenie i liścieKorzenie i liście - są tylko sobą i tylko są one;
Zapachy przychodzą - do kobiet, do mężczyzn -
od strony lasu, znad stawu,
Gdzie przytulia tuli lubczyk i miłorząb, śliski powój ściska mocniej niż winorośl,
Gejzer bucha z ptasich gardeł ukrytych w listowiu,
kiedy słońce wschodzi za drzewami.
Bryzę ziemi i miłości ślą wam zamieszkałe brzegi, wam, mieszkańcom morza, wam, żeglarzom!
Marcowe gałązki i mrozem zwarzone jagody, świeże oddają się młodym, co włóczą się teraz po polach, na krańcach zimy.
Pąki miłości przed wami i w sercach waszych, kimkolwiek jesteście!
Te pąki rozkwitną na nowo, poddane staremu prawu;
Niech no tylko słońce ześle na nie ciepło, zaraz się otworzą i odnajdą formę, kolor, zapach - dla was.
Jeśli się staniecie ich pokarmem i napojem one staną się kwiatami, owocami, gałęziami - drzewem.
Walt Whitman
przekład Artur Grabowski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz