***
Boję się, że jak Hafiz, Dżalaladdin-Rumi,
Zacznę mówić, że Pan Bóg ma mieszkanie w tobie,
I zachwiany przez miłość w niepewnym rozumie,
Boga rozpocznę sławić w twej ludzkiej osobie.
George w naszych czasach to samo uczynił
I w Maksyminie ujrzał bóstwa znak wcielony;
Mądrość składa się w słowa, potem z wodą płynie,
Może powstać gorszyciel niewytłumaczony.
Nie, ja wiem przecie dobrze, jesteś chłopcem tylko,
I Bóg nie mieszka w tobie; masz ułomne ciało,
Jesteś piękny jak człowiek i kłamiesz co chwilka,
I chcę, aby po tobie nic nie pozostało.
Jarosław Iwaszkiewicz
Boję się, że jak Hafiz, Dżalaladdin-Rumi - Jarosław Iwaszkiewicz
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Świetna sprawa. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuń