 |
| AI 2024 |
Sypiąc się z Sit z Ołowiu
Oprósza Drzew wierzchołki -
Alabastrową Wełną
Wypełnia zmarszczki Drogi -
Wygładza Cerę Twarzom
Szczytów i Nizin - od Wchodu
Znów do Wschodu zaciera
bruzdy na Czole Globu -
Każdą ze Sztachet Płotu
Spowija białym Runem,
Aż jej nie widać - składa
Niebiański Podarunek
Pniom - Kominom - Badylom
W opuszczonej przez Lato
Izbie - w Przestrzeni Pól,
Niezapomnej Żniw - lecz ona za to
Byle Palik - jak Przegub Królowej -
Otula w Koronek Biele -
I każe zniknąć - jak Duchom -
Swym Pomocnikom w tym Dziele -
Emily Dickinson
przełożył Stanisław Barańczak
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz