Obelisk, krzyż, gwiazda, księżyc.
Pod takimi znakami odchodzimy.
Już nie jesteśmy wrogami, antagonistami,
zrównani z ziemią, z piachem, z wodą.
Tracimy nazwiska. Można nas jednak wołać pamięcią
ale po imieniu.
Można się odwracać, by zapomnieć
ale tylko na tę chwilę mijania.
Zrównani w końcu z ziemią i gwiazdami,
z wszelkimi żywiołami, osobiście i pospołu
przybranymi jesteśmy dziećmi tego samego
miłosiernego Boga.
Leszek Aleksander Moczulski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz