Rodzice zawsze robią dla nas wszystko -
Wydają na świat, wychowują na większych niż oni.
Potem dyskretnie pozostają w cleniu.
Starają się nas nie niepokoić.
Wstyd im, że są zbyt starzy i zbyt schorowani,
Zbył skromni dla nas rodzice, zbyt prości.
W poczuciu winy za czas utracony
Potulnie przyglądają się nam w cichości.
A potem wzrok ku gwiazdom przenoszą,
Gdy znika promień pod nieba brzemieniem
I utrudzeni, bez szemrania,
Opoką kładą się dla nas w ziemi.
Ana Blandiana
przełożył Zbigniew Szuperski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz