Kiedy w moim kraju
umiera
wielki
poeta
zrywa się osierocony patrol pielgrzymów.
Na niebie dystych.
Rękopis zachodzącego słońca.
Poeta tropiony jest przez łapczywych krytyków. Podejrzliwych patriotów. Starannie
skrojonych kochanków.
Legenda
którą widziano krążącą po okolicy nie ma już nic do dodania.
Do tego bezbożny upał i zdesperowany czas.
Nie wyjaśniona metafora w księgach metrykalnych.
Ewa Lipska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz