Jest jakaś noc milczenia kosmicznego
I w oną noc objawień i zachwytu
Żywy, olbrzymi wóz wszechbytu
Widomie toczy się przez niebo.
Wtedy gęstnieje mrok jak chaos nad wodami.
Niepamięć niby Atlas ziemię tłoczy;
Tylko dziewiczą duszę Muzy — widzeniami
Bogowie trwożą w snach proroczych.
Fiodor Tiutczew
przełożył Julian Tuwim
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz