Anioły - Piotr Rogucki

Anioły

Jest kraina w której rośnie wielkie drzewo waszych snów

Wieczorami rój aniołów siada na nim i pakują sny do ust

Będą czuwać całą noc nad ukojeniem waszych głów

Będą szeptać w ciepłe uszy senne kłamstwa dobrych słów

Sekret mój, że jestem jednym z nich

Kradnę z nieba najcieplejsze sny

Nocą leżę tuż przy tobie i

Tulę twoją głowę lejąc łzy

Zaraz świt

Wstanie by

Zabrać mi jedyny sens

Gdy zbudzisz się rozpłynę się we mgle

Ponad drzewem jak parasol wzbiera dobro boskich rąk

Błękitnieją nasze oczy, myśli płyną w noc

Aniołowie piją wino by nie wzdychać, tyle trosk

Zniosą wszystko nawet kiedy nie chcesz wierzyć, że tu są

Sekret mój, że jestem jednym z nich

Kradnę z drzewa najcieplejsze sny

Nocą leżę tuż przy tobie i

Tulę twoją głowę lejąc łzy

Zaraz świt

Wstanie by

Zabrać mi jedyny sens

Gdy zbudzisz się rozpłynę się we mgle

Piotr Rogucki