iść przed siebie
zostawić wszystko
za sobą
mogę jechać długo
w jakimś kierunku
wysiąść nocą
na stacji
nazwy tego osiedla
mogę się dowiedzieć później
zredukowany
do samego siebie
siedzę na krześle
w poczekalni
Koluszki rok 1957
piję letnią
przesłodzoną herbatę
czekam na połączenie
już nie zdążę
na pogrzeb Leopolda Staffa
chowają go
dzisiaj
(1957-1970)
["Na drodze" 1970, nr 9, s.1]
Tadeusz Różewicz z tomu Wiersze odzyskane, 2021
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz