Z głową uciętą podniesioną - Tadeusz Nowak

Z głową uciętą podniesioną

Z głową uciętą najweselej
w tragedii greckiej
w ewangelii
w misterium średniowiecznym
w dwudziestoletnim lesie
na odziomku
z którego jeszcze kapie smoła
z głową uciętą najweselej
tańczą współcześni chrześcijanie
republikanie
anarchiści
i mały chłopiec tańczy też
bo to zabawa wciągająca
z głową uciętą najweselej

Z głową najsmutniej podniesioną
w czerwcowym polu
w deszczu w lesie
z głową najsmutniej podniesioną
w rękach
gałęziach
całowaną
w usta w źrenice
w dziurki w nosie
z głową najsmutniej podniesioną
patrzę na głowę najweselej
uciętą gładko zasadzoną
w tragedii greckiej
w ewangelii

Tadeusz Nowak

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz