Preludia II - Tomas Tranströmer

Preludia II

Dwie prawdy zbliżają się do siebie. Jedna idzie z wewnątrz, druga z zewnątrz.
Tam gdzie się spotkają będzie szansa zobaczyć siebie.
Ten kto zauważa co ma się dokonać krzyczy rozpaczliwie: „Stój!
niech się dzieje co chce, abym tylko nie musiał się rozpoznać.”
I jest łódź usiłująca zacumować próbuje właśnie tu
będzie próbować jeszcze tysiące razy.
Z ciemności lasu wyłania się długi bosak, wsuwa się przez otwarte okno,
pomiędzy rozpalonych tańcem gości.

Tomas Tranströmer
tłum. Magdalena Wasilewska-Chmura