...Złowrogi jest wieczorny chłód,
Ten wiatr wyjący jakby w trwodze,
I tajemniczy słychać chód
Jak trwożny tupot nóg na drodze.
Dogasający zorzy pas
Jak przypomnienie bólów życia,
Widomy znak, że zamknął nas
Fatalny krąg, nie do rozbicia.
Jan Lechoń
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Lechonia mogę komentować co dzień,
OdpowiedzUsuńa ponieważ dzisiaj raczej mi się nie chce, wybrałem wiersz krótki i łatwy, by ten
dzień, nie był stracony, jak moich dni wiele.
Oto jest wiersz, o wieczornym chłodzie,
o samotności i o strachu jeszcze,
boi się on, podmiot liryczny, pisze poeta Lechoń, a resztę niestety trzeba
sobie przeczytać, zrozumieć, ja wiem
jest to niełatwo poezję lubić.
A jeszcze do tego zachody słońca,
kiedy refleksja włącza się czasem,
że dzień jak codzień jest zmarnowany.
Witaj:)
UsuńJestem dzisiaj tak wypluta, że nie stać mnie na nic, poza słuchaniem muzyki i napisaniem: Dziękuję za wiersz:*
Dobranoc:)
Przepraszam:* Głupie tłumaczenie, a mimo to je napiszę: Kiedy Ci dwa dni temu odpowiadałam, miałam ponad 38 stopni gorączki, choć jeszcze o tym nie widziałam. Zmierzyłam ją dopiero potem, stąd bezsens mojej powyższej odpowiedzi:)
UsuńNadal jestem na wpół przytomna, więc wolę nie wdawać się w dyskusje, tylko się intensywnie kurować, żeby jutro być już całkowicie na chodzie.
Pozdrawiam:)
I jeszcze raz proszę, wybacz bredzącej w malignie;)