 |
| Elżbieta Mozyro - Wiosna |
Jak dobrze wiosno że sobie radzisz beze mnie
cóż to za szczęście że znasz chwilę liścia
chwilę źdźbła zboża szarości ziemi i nieba
─ wszystko odbywa się tak jak być powinno
i bez mojego bogudzięki udziału.
Drzewa sobie się lęgną i sobie owady
światło sobie i cienie sposobią się sobie
jak mądre zwierzę że przyzywa zwierza
i nie zawraca mi głowy o zgodę.
Jakże cieszę się ziemio zuchelku wszechświata
że tak sobie obiegasz oklepane osie
nie dbając o to by mnie zadziwić czym nowym
─ a to dopiero byłaby parada!
Mam więc z głowy przyloty ptaków i pór roku
wzdęcia wód i powietrza wklęsanie mam z głowy
cóż za ulga: świat może obejść się beze mnie
może się obejść beze mnie
człowieka.
Urszula Kozioł
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz