Raz jeszcze przeżyć tę porę,
Gdy górski szlak nad jeziorem
Wiódł nas przez rozkwit lata, łęk miodowy brzęk!
O tak, taka świeżością, świetnością, świętością, światłością
Miłość skłania życie do trwania.
Raz jeszcze przeżyć dzień, kiedy
Fal podburzone czeredy
Na naszych oczach tłukły taranami w brzeg! -
O tak, takim wezbraniem, wezwaniem, wyzwaniem, wyznaniem
Miłość skłania życie do trwania.
Raz jeszcze przeżyć godzinę,
Gdy, patrząc w oczy jedyne,
Widziałem w nich odbity własny, wspólny lęk! -
Błyskiem takiej bliskości, bladości, błahości, błogości
Miłość skłania życie do trwania.
Raz jeszcze, tylko ten moment
O smaku leśnych poziomek,
Gdy usta koił twoich ust zbawienny lek! -
Słowem takich słowiczych, słonecznych człowieczych słodyczy
Miłość skłania życie do trwania.
Thomas Hardy
przekład Stanisław Barańczak
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz