Uciekinierka
Masz iskierki deszczu na jasnych
włosach nad czołem;
oczy wilgotne, usta
mokre i zimne, policzek sztywny od chłodu.
Dlaczego cię tak długo nie było?
Dlaczego tak późno wróciłaś
po tym długim spacerze na wietrze i w deszczu?
Zdejmij suknię i pończochy;
usiądź w wygodnym fotelu przy kominku.
Ogrzeję ci stopy w dłoniach,
a piersi i uda ustami.
Tak bardzo bym chciał zbudować w tobie ognisko,
które by nigdy nie zgasło.
Tak bym chciał mieć pewność, że głęboko w tobie
jest magnes, który cię zawsze przyciągnie do domu.
Kenneth Rexroth
przekład Zofia Prele
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz