Każdą swoją chwilę
przeżyłem
już kiedyś
poza sobą
w jakieś ciemnej erze
Pamięcią jestem daleko
za każdym utraconym życiem
Budzę się w łaźni
drogich bliskich mi rzeczy
zaskoczony
zmiękczony
Uważnym wzrokiem
gonię za chmurami
które łagodnie jełczeją
i wspominam
zmarłych
przyjaciół
Lecz czym jest Bóg?
Przerażone
stworzenie
rozpościera oczy
i przyjmuje
krople gwiazd
i niemą równinę
I znów
czuje się w mocy
Giuseppe Ungaretti
przekład Jarosław Mikołajewski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz