Kobieta
samotna
niezwykła w promieniu
porannego słońca
inna
dostrzegana zawsze
w wycinku rzeczywistości
subtelna
ma określoną osobowość
próbuje włączyć się w świat
eteryczna
intrygująca tajemnicą
której do końca nie odsłania
zwiewna
smukła pulsuje w gestach
i szumie życia
delikatna
zafascynowana naturą
zmienia myśli w długie monologi
obca
powtarza wahanie
by stać się anonimową
zza zasłony życia
patrzy
po prostu kobieta
Barbara Kobos-Kamińska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz