Bar otulony w jesień i mgłę.
Edyta Piaf. Na niskich tonach.
Tłucze się w radiu wiersz Aragona
Il n'y a pas d'amour heureux.
Drzwi otworzone na nieskończoność
Tylko te słońca prawdziwe
Jest zawsze z nami wiersz Aragona
Nie ma miłości szczęśliwej.
W jakimś przygodnym hotelu hall.
Znużenie zagłuszyło lęk.
I w radiu płynie w tonach moll
Il n'y a pas d'amour heureux.
Zawsze to spotkasz wśród światłocieni
- Noc liże okna siwe -
Jak rozpacz i jak wyzwolenie:
Nie ma miłości szczęśliwej.
Marian Ośniałowski
Dziękuję:)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz