Nie pytaj nigdy
za Villonem,
Bo to niezbyt mądre pytanie.
Nie przekonuj mnie,
że twoje dzieciństwo
było sielskie i anielskie,
bo to nieprawda.
I nie wmawiaj mi
że przyjdą dni
różowe,
które wynagrodzą nam hojnie
dni niewiary i rozpaczy.
Nie małpuj Goethego
bełkocząc:
"Chwilo, trwaj. Jesteś piękna."
Ta chwila przeminęła
i jest taka sama,
jak ta za nią,
i kropla w kroplę
jak poprzednie.
Nie pytaj;
gdzie jest ten ptak,
gdzie jest ten kot,
gdzie jest ten żółty pies,
ta miła pani,
ta dama z krwi królewskiej,
ten piękny młodzieniec,
ta dziewczyna, co śpiewała po rosyjsku,
ci wszyscy umarli,
których nie ma...
Nie pytaj.
Bo po prostu odpowiem ci wulgarnie:
w dupie.
I nie pytaj mnie już nigdy,
czy cię kocham.
Jan Rybowicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz