 |
| Lucian Freud |
Nie dajesz mi nic, nic nie dajesz
ty, który mnie słuchasz. Rozlana
powysychała już posoka wojen,
pogarda jest pragnieniem czystym
i gestu jednego nie wywoła
z myśli człowieczej,
wyodrębniona z miłosierdzia chwili.
Dawać i posiadać. W odezwaniu moim
przynajmniej znak się mieści
geometrii żywej,
w twoim, muszla umarła
śpiewa żałobny lament.
Salvatore Quasimodo
tłum. Zygmunt Ławrynowicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz