Nadzieja nasza jakże uporczywa - Julia Hartwig

Nadzieja nasza jakże uporczywa

Nadzieja teraz coraz częstsza
nadzieja teraz coraz rzadsza
jak morska latarnia zapalana w nocy
gaszona za dnia
Jesteśmy cali poddani jej władzy
jak dzieci wciąga nas na zielone wzgórza
gdzie wytrwamy tylko do pierwszych śniegów
bici deszczami błogosławieni słońcem
a potem odpycha nas niecierpliwą ręką macochy
znika na długie dni i tygodnie
przebłyskując tylko czasem ospałym promieniem
Nie chce się zadomowić
zaniedbuje się w obiecywaniu
bo oczekują od niej wciąż tego samego
zadawalają się byle czym
a ona ma wielkie ambicje
czasem chciałaby to wszystko
zacząć od początku

Julia Hartwig

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz