Z opowieści „Wyspa na księżycu”
albo „Pieśń panny Gittipin”
Już mnie smutkowi pozostawcie!
W tej samotności cicho zginę
I wtedy tylko duchem będę,
Gdy zzuję tę znikomą glinę.
Jeśli się potem ktoś zabłąka
W bezdrożną moich borów ciszę,
W mroku zobaczy cień mój, w szumie
Wiatru me słowa będzie słyszeć.
William Blake
tłum. Zygmunt Kubiak
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz