Fragment
Kości rzucone już.
Żegnaj na włosku wisi.
Niech więc odejdzie to,
na co tu miejsca nie ma.
Twarze przekreśla nam
ten żal
wspaniałomyślny
i jakieś piękno,
co jest śmierci równe niemal.
I już podcina słowa,
tchnie mrozem z ciemnych rogów.
Przyjdź, chwilo zła, surowa,
i nie bądź nazbyt srogą.
Milan Rúfus
przełożył Andrzej Piotrowski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz