Daj rękę!
Daj rękę! Przyłóż tutaj. Oto bije serce.
Źródło mojego życia i mego myślenia,
Fontanna nakręcona złą sprężyną - śmiercią,
Która swoich zegarów przenigdy nie zmienia.
Ustawiczne upadków moich popychadło,
I szparkich wzlotów w górę stukające śmigło,
Rozpoczęło swój żywot rumiane, lecz zbladło.
Kiedyś kochało bardzo. Potem długo stygło.
Jarosław Iwaszkiewicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz