Kochałem Panią - i miłości mojej
Może się jeszcze resztki w duszy tlą,
Lecz niech to Pani już nie niepokoi,
Nie chcę Cię smucić nawet myślą tą.
Kochałem bez nadziei i w pokorze,
W męce zazdrości, niepewności trwóg,
Tak tkliwie, tak żarliwie - że daj Boże,
Aby Cię inny tak pokochać mógł.
Aleksander Puszkin
przełożył Julian Tuwim
Zadziwiające, że przekład poezji może być tak blisko oryginału - pod każdym względem...
OdpowiedzUsuńJakby to była jedna myśl i jedna ręka ...