Paralela - Norman MaCaig

Paralela

Widziałem ją w kamieniach
i przez ścianę deszczu i po minutach urzędowych.
Mówiłem do niej
wszystkimi tonacjami ciszy, zmierzyłem ją
rzęsami myśli.

A potem przyszła: i była ręką,
która zastąpiła wszystko -
aż ujrzałem jej włosy, a te stały się
wszędzie nocami i dniami - aż
zobaczyłem, jak patrzy na mnie:
i wiedziałem, co czuł Adam, gdy ocknął się z tego
                                                         najgłębszego snu
i po raz pierwszy
zobaczył ją w Ogrodzie.

Norman MaCaig
przełożył Andrzej Szuba