Ulisses (fragment) - Alfred Tennyson

Hendrik Willem Mesdag - Aankomst van de Vis - 1875
Ulisses (fragment)

Żeglarze moi! Wyście trud dzielili
i myśli ze mną, witając beztrosko
Burze i słońca blask. W was wolne serca
i czoła wasze wolne. (...)
Wszystko zamyka śmierć. Nim koniec przyjdzie,
Można dokonać dzieł szlachetnych wielu,
Dzieł godnych ludzi, którzy się zmagali
Z bogami (...)
Hej przyjaciele,
Nie jest za późno na poszukiwanie
Nowego świata! Odbijcie od brzegu
I w bruzdy dźwięczne uderzcie! Bo celem
Moim żeglować poza słońca zachód,
Pod gwiazd ulewą - potąd aż nie umrę. (...)
I choć nie mamy tyle sił, co dawniej,
By niebo wzruszyć i ziemię - jesteśmy
Sobą w serc spójni heroicznej, które
Los sterał; wola w nich wciąż silna - każe
walczyć i szukać i nie ustępować.

Alfred Tennyson
tłumaczył Jerzy Pietrkiewicz

2 komentarze:

  1. Zwala mnie to z nóg ... kiedyś śmiałbym się z takich tekstów ... ale teraz mam 47 lat i wiem , że umieram ... byłem tu-i-tam ... nie zawsze było dobrze i ciepło ... ale zawsze parłem do przodu ... siła i honor to wytyczne dla prawdziwego człowieka ... jpisarczyk@vp.pl
    pozdrawiam wszystkich .

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Witaj,
      hm, cóż Ci mam napisać? Że wszyscy jesteśmy śmiertelni?, i że nikt z nas nie jest pewien, że za minutę też będzie jeszcze żył? Brzmi to jak truizm, ale to przecież prawda i sam o tym wiesz doskonale...
      A Tennyson? To klasyk. Warto sięgać po takie nieprzemijające teksty, choć w szczenięcych latach wszystkim nam kojarzyły się głównie ze szkołą.
      Sądzę, że do klasyków trzeba po prostu dorosnąć.
      Pozdrawiam:)

      Usuń