(fragment "Radość i smutek szczęścia i chwili V")
Pomiędzy zaproszeniem a rankiem podróży,
Między wzniesioną dłonią i owocem drzew —
Śpi szczęście, co najsłodsze dreszcze daje łonu,
Między wargą a czarą, gdzie lśni wina krew . . .
Lecz każdą radość płaci się smutkiem jej zgonu.
Leopold Staff
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz