Kolęda Dla Nieobecnych
A nadzieja znów wstąpi w nas
Nieobecnych pojawią się cienie
Uwierzymy kolejny raz
W jeszcze jedno Boże Narodzenie
I choć przygasł świąteczny gwar
Bo zabrakło znów czyjegoś głosu
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj
Wbrew tak zwanej ironii losu
Daj nam wiarę, że to ma sens
Że nie trzeba żałować przyjaciół
Że gdziekolwiek są dobrze im jest
Bo są z nami choć w innej postaci
I przekonaj, że tak ma być
Że po głosach tych wciąż drży powietrze
Że odeszli po to by żyć
I tym razem będą żyć wiecznie
Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat
Żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas
I zapomnieć, że są puste miejsca przy stole
A nadzieja znów wstąpi w nas
Nieobecnych pojawią się cienie
Uwierzymy kolejny raz
W jeszcze jedno Boże Narodzenie
I choć przygasł świąteczny gwar
Bo zabrakło znów czyjegoś głosu
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj
Wbrew tak zwanej ironii losu
Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat
Żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas
I zapomnieć, że są puste miejsca przy stole
Szymon Mucha
Witam,
OdpowiedzUsuńno cóż warto było znów tu zajrzeć.
Dla nieobecnych, ja też kogoś takiego mam, ale nie jest mi tak bliski bym bardzo cierpiał i wiem, że kiedyś, może już niedługo się spotkamy.
Ta kolenda nie jest dla nieobecnych, oni mają swoje, ona jest dla nas. Ładnie delikatnie zaśpiewana, można powiedzieć, że piękna, ale lepiej pasuje przyjemna, miła.
Ironia losu - wątpliwość dla mnie daleka, jest tak konkretna i rzeczywista, jak puste miejsce, które boli, gdy na kimś nam naprawdę zależy.
Ja tę kolędę od lat traktuję jako modlitwę niosącą spokój i wyciszenie. Poza tym kocham muzykę Preisnera. Pozdrawiam:)
OdpowiedzUsuń