Tanto di sé promet te…
Michelangelo - Sybilla
Tyle mi szczęścia daje
Litosna, piękna pani,
Że gdy wzrok spocznie na niej,
Mógłbym się dawnym czuć, mimo starości.
Lecz że co chwila staje
Zgon najniespodziewaniej
Pośród boleści mej i jej litości,
Krótko żar we mnie gości,
Chwilę, gdy pamięć o nim się zatraca.
Lecz kiedy znów powraca
Nawyk smętnego mego zamyślenia,
Lód gasi słodycz mojego płomienia.
Michał Anioł Buonarotti
przełożył Leopold Staff
Tanto di sé promet te… - Michał Anioł Buonarotti
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz