(2-gi przekład)
Pamięci! O, radosnych
Przywołaj dźwięki pieśni!
Kiedy tchnienie wiosny
Daleko je poniesie –
Z potoku, gdzie sny miłowania
W cichej, czystej zwierciadlą się toni,
Będę widma najdroższe wyławiał
W stulone dłonie.
W gęstwinie, gdzie wilga śpiewa,
Będę śnił srebrzyście.
A kiedy ściemnieją drzewa,
Umilkną liście –
Wtedy samotna powiedzie mnie ścieżka
Przez mroczniejące, spustoszałe łąki,
Z kraju, gdzie miłość, gdzie czułość mieszka,
W smutek rozłąki.
William Blake
przełożył Zygmunt Kubiak
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz